گامی راهبردی در مدیریت پایدار آب در صنعت مس به گزارش روابط عمومی شرکت کانیمس، پروژه احداث کارخانه تیکنرهای خمیری درهزار بهعنوان یکی از پروژههای کلیدی حوزه مدیریت آب و باطله در صنعت مس کشور، با پیشرفت فیزیکی ۹۳ درصدی در مراحل پایانی اجرا قرار دارد. در همین راستا، گفتوگویی داشتهایم با مهندس محمدحسین مصیر، مدیر پروژه تیکنرهای خمیری درهزار، که در ادامه میخوانید:
⸻ سؤال: لطفاً در ابتدا توضیحی درباره موقعیت و هدف اصلی پروژه تیکنرهای خمیری درهزار ارائه بفرمایید.
مهندس مصیر: پروژه تیکنرهای خمیری درهزار در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری مجتمع مس سرچشمه، از توابع شهرستان رفسنجان در استان کرمان واقع شده است. هدف اصلی این پروژه، احداث ۶ دستگاه تیکنر خمیری بهمنظور آبگیری باطله کارخانه تغلیظ درهزار و بازگردانی حداکثری آب به چرخه تولید است. این پروژه نقش مهمی در مدیریت پایدار منابع آب، کاهش مصرف آب تازه و افزایش بهرهوری عملیاتی ایفا میکند.
⸻ سؤال: پروژه در حال حاضر در چه مرحلهای قرار دارد؟ مهندس مصیر: خوشبختانه پروژه با پیشرفت فیزیکی ۹۳ درصدی در مراحل نهایی اجرا قرار دارد. عملیات سیویل کلیه تیکنرها و نصب تجهیزات مکانیکی بهطور کامل به پایان رسیده و عملیات پایپینگ تیکنرها نیز در مراحل پایانی می باشد . در حال حاضر، عملیات نصب تجهیزات برق و ابزار دقیق و همچنین تکمیل تصفیهخانه آب در دست اجراست.
⸻ سؤال: از نظر فنی، ظرفیت و مشخصات طراحی این واحد چگونه تعریف شده است؟ مهندس مصیر: این واحد با ظرفیت طراحی ۲۳۷۰ تن در ساعت خوراک جامد و با درصد جامد وزنی ۴۱ درصد طراحی شده است. در فرآیند آبگیری، درصد جامد در محل تهریز تیکنرها تا ۶۲ درصد افزایش مییابد. همچنین، حدود ۱۵۹۴ مترمکعب در ساعت آب از این واحد بازیابی و به مجموعههای بالادستی ارسال میشود که تأثیر قابلتوجهی در کاهش مصرف آب تازه خواهد داشت.
⸻ سؤال: نقش این پروژه در مدیریت منابع آب صنعت مس را چگونه ارزیابی میکنید؟ مهندس مصیر: با توجه به شرایط اقلیمی کشور و محدودیت منابع آبی، این پروژه یک اقدام راهبردی در راستای صرفهجویی، بازیافت و استفاده مجدد از آب در چرخه تولید مس محسوب میشود. تیکنرهای خمیری امکان تولید باطله با رطوبت کمتر و بازگشت حداکثری آب را فراهم میکنند که هم از نظر زیستمحیطی و هم از نظر اقتصادی بسیار حائز اهمیت است.
⸻ سؤال: در زمینه بومیسازی و استفاده از توان داخل چه اقداماتی در این پروژه انجام شده است؟ مهندس مصیر: یکی از رویکردهای مهم این پروژه، بومیسازی تجهیزات بوده است؛ بهطوری که بیش از ۸۰ درصد تجهیزات مورد استفاده از طریق سازندگان و تأمینکنندگان داخلی تهیه شده است. پمپهای اسلاری و تجهیزات مکانیکی تیکنرها از مهمترین اقلام ساخت داخل در این پروژه بهشمار میروند که نشاندهنده توان فنی و مهندسی بالای سازندگان داخلی است.
⸻ سؤال: در پایان، چشمانداز بهرهبرداری از این پروژه را چگونه میبینید؟ مهندس مصیر: با تکمیل مراحل باقیمانده و راهاندازی نهایی، پروژه تیکنرهای خمیری درهزار میتواند بهعنوان یک الگوی موفق در مدیریت باطله و آب در پروژههای معدنی کشور مطرح شود و نقش مؤثری در پایداری تولید و حفاظت از منابع آبی ایفا کند.
